Samolot – szybko, wygodnie i… wysoko 🙂 Babcia i Dziadek Julci mieszkają w Anglii więc Jula z lataniem jest już oswojona. Dla nas jest to najwygodniejszy środek transportu przy tak dużej odległości i ponieważ latamy z Julą już czas jakiś, chciałam podzielić się z Wami spostrzeżeniami i poradzić na co zwracać uwagę przy lotach z osobą niepełnosprawną.

Jak kilka lat temu lecieliśmy pierwszy raz i Julcia była mała, jej niepełnosprawność nie miała dużego wpływu na sposób rezerwacji oraz sam lot. Była traktowana jak dziecko z tą różnicą że mimo iż dzieci powyżej 3 roku życia muszą siedzieć osobno, ona mogła siedzieć ze mną na kolanach, przypięta dodatkowym pasem do mojego.
Wydawało mi się wtedy że nie potrzebuję nic więcej. Teraz wiem, że nie do końca. Głównie ze względu na wózek. Nie zaznaczając przy rezerwacji biletów, asysty dla osoby niepełnosprawnej, po pierwsze musiałam go znieść po, bardzo stromych, schodach na płytę lotniska, a potem zostałam z wózkiem przy schodach do samolotu i, trzymając Julcię na rękach, musiałam drugą ręką go złożyć, żeby mógł być zabrany pod pokład samolotu.
Leciałyśmy wtedy same, także nie miałam nikogo do pomocy. Nie polecam.
Ale podróże kształcą 🙂
teraz już wiem co trzeba zrobić, choć i tak czasem bywa, że napotykamy na niespodziewane trudności.
Najważniejsze – zaznaczyć przy rezerwacji biletów asystę dla osoby niepełnosprawnej z opcją pomocy w wejściu na pokład samolotu i, w zależności od potrzeby, ze swoim lub lotniskowym wózkiem.
Polecam zostać przy swoim.
Zaznaczenie asysty sprawia że na lotnisku trzeba są pojawić 2 godziny przed odlotem i od razu zgłosić że taka pomoc jest zaznaczona w bilecie. I od tego momentu bywa różnie, w zależności od lotniska.
Muszę przyznać że w Gdańsku jest rewelacyjnie pod tym względem. Świetna organizacja i wszyscy wszystko wiedzą. Od momentu zgłoszenia się na lotnisku, pojawiło się dwóch sympatycznych panów, którzy od tej pory wzięli nas w opiekę, przeprowadzając osobną ścieżką przez odprawy, bramki i w rezultacie prowadząc do windy którą zjechaliśmy na płytę lotniska. Tam podjechał specjalny samochód z windą, która zawiozła nas prosto do wejścia samolotu. Tak oto wygodnie dotarliśmy do naszego siedzenia (siedzenia dla osób z asystą i opiekuna są wcześniej zarezerwowane i są w tylnej części samolotu) a wózek został zabrany pod pokład.
Oczywiście nie ominęła nas żadna odprawa ani przechodzenie przez bramki i dokładna kontrola, z tą różnicą że nigdzie nie staliśmy w kolejkach a wózek był oczywiście sprawdzany bez konieczności wyciągania z niego Julci.
Sam lot – zależy od tego jak kto znosi latanie, jest bardzo przyjemny. Ja lubię (może poza startem…) 🙂 Jula też, lot do Anglii trwa dwie godziny i mija bardzo szybko 🙂 Jula teraz ma oczywiście osobne siedzenie, jest już za duża na siedzenie na kolanach 🙂 pasy bezpieczeństwa, które są przy fotelu, wystarczają aby, mimo że nie umie sama siedzieć, nie zsuwała się z siedzenia, pomocna jest też torba pod nogami 🙂

Pozostaje zająć się czymś relaksującym i cieszyć lotem 🙂

Jak wspomniałam, mimo, pozornie przygotowania na każdą ewentualność, zawsze coś zaskakuje, niekoniecznie pozytywnie…
Chwaliłam lotnisko w Gdańsku gdyż w porównaniu z no Leeds w Anglii, gdzie lądowaliśmy, organizacja jest zdecydowanie lepsza. W Leeds po wylądowaniu, zanim zdążyliśmy zareagować, wózek został zabrany razem z bagażem na taśmę do sortowni bagażu, a ponieważ wózek inwalidzki, oferowany przez lotnisko, nijak nie nadawał się dla Juli, po przejechaniu do terminala windą która zabrała nas z samolotu, trzeba było nieść Julcię przez cały terminal na rękach…
Potem już się zorientowałam dlaczego się tak stało i nie do końca była to wina pracowników lotniska. Po prostu Julci wózek nie wygląda jak inwalidzki, szczególnie złożony, wtopił się tło wózków dziecięcych które są oddawane z bagażem i został z nimi zabrany.
Pracownicy tak uparcie twierdzili że w luku nie został żaden wózek inwalidzki- że zaczęłam się bać że został w Polsce…
Ale nie został:)
I znowu – podróże kształcą – więc jak lądowaliśmy z powrotem w Polsce, od razu powiedziałam jakiego wózka należy szukać i że chcę go mieć pod samolotem.
I był 🙂

Wysokich lotów! 🙂