Tyle ostatnio piszę o pieczeniu że niedługo będę musiała zmienić profil bloga… 🙂
Nic takiego się nie wydarzy, pieczenie to po prostu to, co z Julcią lubimy najbardziej, z taką pomocnicą aż się chce zabierać za kolejne ciasta 🙂 A że Tata zawsze chętnie pomoże w jedzeniu to cóż trzeba więcej do szczęścia 🙂 A kiedy nie najlepiej się za to zabrać jak w weekend, kiedy Jula jest w domu i możemy się za pieczenie zabrać już po śniadanku (żeby zdążyć na popołudniową kawę oczywiście).
Ostatnio rządzą u nas tarty więc i tym razem popełniłyśmy z Julcią z rozpędu dwie, (spodnie podejrzanie ostatnio kurczą się w praniu…) z tego jedną z okazji Dnia Mamy. Jedna była z jabłuszkami, pokrojonymi w kostkę i smażonymi na masełku z cynamonem i cukrem (na zdjęciu wyglądają troszkę jak ziemniaki 🙂 )

a druga taka „na szybko” bo z kremem karpatkowym i to takim bez gotowania i gorzką czekoladą.

Jula tym razem zaangażowała się w pieczenie bardzo konkretnie, nie tylko gniotła ciasto jak zwykle ale też brała czynny udział w mieszaniu (efektem czego mąkę wydłubywałam jej z rączek jeszcze długo po tym jak założyłam że już jej tam nie powinno być…)

i w wałkowaniu, które okazało się bardzo zabawną czynnością 🙂

Potem pozostaje już tylko jeść 🙂 Jula niestety zbyt wielką fanką jedzenie tart nie jest, zdecydowanie satysfakcjonuje ją już sam proces ich robienia 🙂

W ogóle ostatnio miała kilka gorszych dni, była marudna, niewiele chciała jeść… i chyba wczoraj znalazłam winowajcę – Julci na dole wychodzi szósteczka, i jak to szósteczka tak z przyczajenia i z tyłu dlatego wcześniej nie zwróciłam uwagi, mam nadzieję że to dlatego i teraz już nie będzie Juli dokuczać. Tak to jest jak nie można spytać dziecka czy coś boli… mam nadzieję że trafiłam z diagnozą 🙂

pozdrawiam 🙂